[Feniks]

Pokój, który rozumie

Niewielkie pomieszczenie znane jako Pokój, który rozumie – tak sugeruje wyryty w kamieniu ponad paleniskiem napis zatarty przez czas. Z pierwszego słowa pewnością jest „P”. Kolejne słowa łatwo odczytać jako „który rozumie”. Szare ściany, trzeszcząca drewniana posadzka, duże okno; fortepian, parę mebli i drobiazgów wyglądających, jakby stąd nie pochodziły. Być może w zamyśle miało być pokojem muzycznym?
Atmosfera sprzyja odwiedzającym, którzy potrzebują zrozumienia – cisza wydaje się sprzyjać zamyśleniu. Na leżących na pulpicie fortepianu pustych kartkach, gdzie powinien stać nutowy zapis, w zależności od siedzącego przy instrumencie czarodzieja, pojawiają się całe uwertury wymagające biegłej znajomości języka muzyki lub zwykłe strzałki z cyferkami, co składają się na melodię. I zagrana melodia zdaje się przemawiać do grającego.
Bo fortepian rozumie.