[Saoirse O'Donovan]

- Nie wiem, czy tak znowu utrudnia, bo też raczej nie wleciałabym z jakimś "hej, pewnie słyszeliście moje nazwisko, no bo brat"... No nie, jakoś wiem, że wow, fajnie mieć jakieś kontakty i w ogóle, ale to też nie braliby w ciemno i jakieś doświadczenie, czy coś mogłoby być spoko... No i nawet jakbym się załapała na przykład jako komentator na jakieś mniejsze mecze, czy to w lidze krajowej kiedyś, albo wcześniej coś jeszcze mniejszego i nawet jakby to było takie chwilowe po prostu, bo byłoby zwyczajnie zajebiście. Więc no tak, nie musiałby być większym meczem - skończyła wypowiedź wzruszając ramionami z lekkim, może nieco rozmarzonym uśmiechem.
Szczerze nie wiedziała, czy i na ile mogłoby się jej udać, ale wiedziała, że jest gotowa próbować!
Na moment zatrzymała się, gdy Romilly postanowił przepuścić ją przodem, zupełnie jakby się tego nie spodziewała. Może to kwestia spędzenia w domu tygodni z rodziną? Kiedy w drzwiach mogła co najwyżej przepychać się siłą? Niemniej sekundę później ruszyła już pewnie przed siebie, żeby nie kazać mu czekać na upragniony deser.
- Mówisz, jakbyś właściwie potrzebował pretekstu... - mruknęła ciszej takim tonem, jakby właśnie na niego narzekała... Nie narzekała! Zwyczajnie droczyła się, jak to zdawali się mieć w zwyczaju. Zaraz potem z kolei zamówiła sobie faktycznie dwie kulki lodów waniliowych.