[Romilly S. Burke]

Przyglądał się jej kiedy się plątała, czekając dosłownie aż przyzna mu rację, że to bezsensowne, i wcale nie miałby za złe. Jednak ta zaczęła próbwać być uprzejmą, na co po chwili słuchania jej wypocin... Parsknął lekko śmiechem. Od razu udał kaszel, próbując zamaskować rozbawienie. Nie chciał w końcu dostać w łeb za obśmiewanie się z jej prób bycia miłą, starała się! A to, że tu akurat widział bullshit, bo sam podzielał tą opinię, to już inna sprawa.
Pokręcił głową, patrząc na nią z lekkim, pozytywnym grymasem delikatnie ukazującym dołeczki na jego policzkach.
- Nope. Teraz naukę wiozę ze sobą, wersja kompaktowa nazywana powszechnie książką. Nie mówię biegle po portugalsku, a według matki powinienem. Więc no, mam dodatkowy przedmiot tegoroczny. - Prychnłą lekko. - Dobrze, że chociaż nie muszę napierdalać walca, przysięgam, jak tylko wyniosę się z tego domu, nigdy więcej nie wejdę na parkiet. Tańczyłaś kie-, dobra, nieważne, oczywiście, że nie. Normalni ludzie tego nie tańczą.
Przewrócił oczami, chcąc odruchowo schować ręce do kieszeni, jednak jego marynarka nie była do tego stworzona, więc jego łapki opadły smutno wzdłuż ciała. O jak niewygodnie...