[Aspasia Avery]

— No… chyba tak – mruknęła dość niepewnie, bo tak naprawdę sama nie wiedziała, co nietaktownego może być w pływaniu.
Czy chodziło o same kostiumy kąpielowe? Sama nie wiedziała. Odkrywanie ciała chyba nie było aż tak karalne, chyba że była to ostra przesada, jak na przykład noszenie jakichś miniówek z pończochami czy generalnie ubieranie się jak kobiety lekko się prowadzące. Więc to chyba nie o ubiór chodziło…
— Może chodzi o miejsce – powiedziała po chwili zastanowienia. – W sensie, jak pływasz u siebie w prywatnym basenie, albo jacuzzi, to jest w porządku, bo wiesz, to nie jest publiczne miejsce, tylko Twoje, luksusowe. A w takim jeziorze może pływać każdy. Może to po prostu kwestia… potrzeby czucia się lepszym.
Nie miała pojęcia, czy o to chodzi, ale to jej w tym momencie wydawało się najbardziej logiczne. O ile mogła w jakikolwiek sposób diagnozować i oceniać swoich rodziców, to powiedziałaby, że przede wszystkim patrzą na wizerunek, żeby dobrze się prezentować w oczach innych.
Zerknęła na nią jednak z odrobiną zainteresowania, kiedy wysunęła propozycję, aby przyjechała do niej na wakacje. Chociaż na parę dni. Tak naprawdę, to mogłaby tam zostać i na całe dwa miesiące, i czułaby się wręcz rewelacyjnie, nie musząc chodzić na te wystawy psów czy innych własnych dzieci…
— Ja… nie sądzę, że rodzice by mnie puścili – powiedziała zgodnie z prawdą. Rzadko kiedy wychodziła gdzieś w ogóle bez nich. Chyba nawet do Romilly’ego nie mogłaby pójść bez jakiejś przyzwoitki w postaci matki albo brata. – Raczej nie odwiedzam znajomych w wakacje. A jeśli już, to razem z rodzicami. Narzeczonego też odwiedzam razem z rodzicami, na bankietach – wzruszyła ramionami, cicho wzdychając. – Ale gdybyś pytała mnie, ja bym mogła przyjechać nawet i na całe wakacje.
Nie powinna tego mówić… ale jednak, siedziały tutaj zupełnie same, i rozmawiały tak… po prostu. Chyba raczej nie powinno obrócić się to przeciwko niej.