[Romilly S. Burke]

Był nie mniej skonsternowany i niezręczny niż ona. Po tym wszystkim, co się wydarzyło do tej pory, mówiąc w ogóle o ostatnich kilku tygodniach, jak i miesiącach, nie był pewien czy czasem nie powinien się zacząć przyzwyczajać, acz póki co po prostu było dziwnie.
Nie myślał jednak o tym w negatywnym sensie. Przeciwnie, w zasadzie to faktycznie można było trafić do niego przez żołądek. Usiadł wygodniej, biorąc ostrożnie od dziewczyny talerz. Widział jak spięta jest, i wcale jej się nie dziwił.
- Dziękuję. - Powiedział cicho, zerkając na nią krótko. To nie było coś, co mówił często. W zasadzie, jeśli nie mówione ironicznie, raczej było wymarłym słowem w jego życiu, co mogło tylko podkreślić zmianę ku lepszemu, czy też zwyczajnie faktyczną wdzięczność.
Pokręcił głową lekko na dalsze słowa.
- Niewiele pomogłem w zasadzie. - Zauważył całkiem trafnie, będąc o tym przekonanym. - Chociaż ponoć jestem dobrym słuchaczem. - Dodał, pomijając fakt udzielanych przy tym ironicznych, niezbyt miłych komentarzy. Ale się zaczyna powstrzymywać! Powoli, czasem.