[Rati Kapoor]

Rati tak czy siak za bardzo nie oceniała Amity. Rozumiała, że są różne osoby, różne przeżycia, różne preferencje. To, że ona lubiła przebywać w towarzystwie, nie znaczyło, że wszyscy muszą lubić. I to było w porządku. Dlatego też nie zamierzała Amity do niczego zmuszać, albo wyśmiewać, oceniać, czy… cokolwiek. Ale, jeśli chodziło po prostu o nieśmiałość, którą właśnie Gryfonka pokonywała, to tym bardziej powinna być z niej dumna!
— Hmm… Skoro tak, to ta impreza wyróżniła się dla Ciebie czymś szczególnym? – zapytała z czystej ciekawości, przechylając głowę lekko w bok. Naprawdę, intrygowało ją, czy to jakiś czynnik sprawił, że Amity poczuła się lepiej… Może można by go było wprowadzić do większej ilości zabaw?
Z uśmiechem przyglądała się, jak Amity zdejmowała kółka ze swoich uszu, a potem próbowała zaczepić kolczyki przyniesione przez Rati. Nie szło jej to najlepiej, a Krukonka zastanawiała się, czy powinna jej pomóc… Może powinna? W sumie nie spotykała się wcześniej z czymś takim, więc…
— Może Ci pomogę? – zapytała najpierw, nim dorwała się do podarowanej biżuterii. Może Amity nie chciała faktycznej pomocy i potrzebowała tylko trochę czasu. Nie chciała się jej narzucać czy w jakiś sposób ją strofować albo stresować.