[Ethan Dubois]

Uśmiechnął się uroczo do Milesa odbierając od niego prezent.
- Niech ten uśmiech będzie rekompensatą.
No proszę. I już byli kwita! Schował na razie skręta do własnej kieszeni. Na później.
A choć komentarz Milesa był ironiczny i początkowo Ethan pokręcił tylko głową, zaraz dostrzegł, że coś w tym jest... Co prawda obie rączki były na miejscu, ale zajęte i... Może to jej tyle zajęło? Może chciała jakoś się zabrać z alkoholem, kubeczkami i jeszcze czymś dla siebie?
Przyjął kubeczek, gdy tylko podeszła, jednak bez słowa zaczął przyglądać się jej włosom z bardzo wyraźną konsternacją. Cóż, co by nie mówić, zrozumienie Kai było nieco prostsze właśnie dzięki kolorom. Z drugiej strony i tak często nie wiedział, jak podejść do tych bardziej problematycznych emocji.
A jednak wiedział, że na pewno nie rzuciłby takiego tekstu jak Miles! Właściwie od razu popatrzył na niego, jak na debila i ledwo poruszając ustami, bezgłośnie zapytał dlaczego. Naprawdę jednak będą o tym gadać?
Niemniej po tym pokazie solidarności i obrzydzenia zachowaniem Milesa, zwrócił wzrok ku Kai, równie wyraźnie oczekując odpowiedzi.