[Ethan Dubois]

Czasem jak coś powiedział, mierzył się z drobną ruletką. Mogło wyjść różnie. Mógł dodatkowo wkurzyć ją swoimi słowami, albo tak jak teraz, zauroczyć. Wierząc jednak, że Kaia zamiast przywalić mu z dyńki, zrobi coś miłego, pozwolił się przyciągnąć. Nie przeliczył się i oczywiście z ogromną przyjemnością odwzajemnił pocałunek, po którym jedynie nieco wydął usta w grymasie niezadowolenia, że to jednak już koniec. Ale miała rację. Nie będą tą parą, która obściskuje się na środku pubu i wzajemnie pożera swoje twarze. W każdym razie nie tym razem.
Wyprostował się już z uśmiechem, który mimo wszystko nie został na jego twarzy tak długo. Dziewczyna co prawda zdecydowała się odpowiedzieć na jego wcześniejsze pytanie, ale mówiła o jakiejś przekąsce. Jakiejś, niekoniecznie słodkiej - ale też nie kategorycznie nie słodkiej - przekąsce. Naprawdę? Nie mogła po prostu wybrać?
Zerknął na moment w stronę baru, jakby oceniał swoje szanse na zamówienie czegoś odpowiedniego, co mogłoby jej smakować...
- Chyba nie ma sensu spieszyć się na obiad... - zaczął, dopiero zwracając wzrok z powrotem ku Kai. - Ale nie zamawiam ci nic w ciemno, bez wcześniejszej obietnicy, że nie będziesz wybrzydzać. W drodze wyjątku może nie być pisemna.
Były rzeczy ważne, które należało ustalić od razu! Takie jak ta właśnie.