[Aspasia Avery]

Spojrzała na nią z lekkim zdumieniem, kiedy najpierw zaczęła tak normalnie, a potem zniżyła głos niemal do szeptu… Ale mimo wszystko przysunęła się lepiej, żeby lepiej słyszeć. Skoro już zadała pytanie. A była ciekawa, dlaczego ktoś nie lubi kogoś takiego jak Saoirse, którą, zdawałoby się, wszyscy lubili. Nawet Aspasia. O dziwo.
Z każdym jej słowem marszczyła coraz bardziej brwi. Okej, była na błoniach, padało, potem przyszła do biblioteki coś wypożyczyć… I o to cała afera? Fakt faktem, że gdy było się mokrym nie powinno się dotykać papieru. Aspasia, na miejscu Saoirse, najpierw by poszła do dormitorium, żeby się przebrać i wysuszyć, a dopiero potem brałaby się za pracę domową, no ale…
Nadal było to dla niej dziwne. Jak mokrym trzeba być po deszczu, żeby bibliotekarz przestał Cię lubić i się zezłościł?
— I patrzy tak na Ciebie przez cały czas, bo zmokłaś na deszczu? – spytała z niedowierzaniem, posyłając pełne oburzenia spojrzenie bibliotekarzowi, który i tak tego nie widział. Co się działo w tej szkole. Naprawdę wszystkim się już przestawiało w głowach.
Aspasia sama westchnęła, zerkając na opasłe tomiszcza zalegające na regałach. A gdyby jeszcze pomyśleć, że w innych działach są kolejne książki, czekające na przewertowanie…
Miała ochotę pacnąć się otwartą książką w głowę.
— Nie wiem, czy się tutaj nie zestarzejemy, zanim znajdziemy w ogóle jakąś odpowiedź. – Westchnęła z odrobiną rezygnacji. – Może ktoś z uczniów będzie wiedział, co to w ogóle jest? Kto się dobrze zna na eliksirach?