[Logan Lane]

21 października, środa, godzina 11:15
I ETAP

Wziąwszy pod uwagę fakt, że niektóre gatunki obecne na terenie Hogwartu dużo łatwiej było obserwować w ich naturalnym środowisku, profesor Lane miał w zwyczaju korzystać z nadarzających się okazji i organizować zajęcia w terenie. Tego typu lekcję zaplanował dzisiaj dla piątoklasistów.
Zaraz po dzwonku ogłaszającym rozpoczęcie zajęć odchrząknął i ochoczo klasnął w dłonie, żeby uciszyć zebraną przed wybiegiem dla testrali młodzież i zwrócić na siebie ich uwagę.
- Dzień dobry! Moi drodzy, dzisiaj wykorzystamy dość niezwykłe okoliczności występowania pewnego magicznego stworzenia na terenie szkoły. Już sam fakt ich występowania na naszych terenach zielonych jest dość niezwykły, ale dzięki temu macie możliwość zaobserwowania tych stworzeń w ich środowisku naturalnym. Czeka nas krótki spacer, więc trzymajcie się blisko i nie schodźcie ze ścieżki! - Ostrzegł wszystkich uniesieniem palca wycelowanego w górę, przesunął raz jeszcze poważnym spojrzeniem po swoich uczniach i bez zbędnych wyjaśnień, lewitując obok siebie średnich rozmiarów kufer, skierował się w stronę Zakazanego Lasu. Wybrał ścieżkę wchodzącą między drzewa. Nawet jeśli wśród uczniów pojawiły się zdziwione szepty, to jedyną reakcją Logana był zadowolony uśmiech. Kontrowersyjne miejsce zajęć? Może, ale przynajmniej wzbudził tym zainteresowanie uczniów.
Po kilkuminutowym marszu wyszli na odosobniony i zarośnięty zakątek blisko jeziora, gdzie powalone drzewo leżało kilka metrów od gładkiej tafli.
Profesor gestem polecił gromadce uczniów ustawienie się przy rozłożystych korzeniach wyrwanych z ziemi. Pewnie niektórzy znali to miejsce i wykorzystywali do wspinaczki, ale najprawdopodobniej nie mieli pojęcia o mieszkających w głębi pnia nieśmiałkach. Krótkim machnięciem różdżki odstawił kufer na ziemię, tuż przy swoich stopach.
- Na dzisiejszej lekcji będziecie mieli okazję nie tylko odświeżyć waszą teoretyczną wiedzę, ale również poobcować z tymi uroczymi stworzonkami. - Logan oparł czule dłoń na jednym z odstających korzeni, po czym uśmiechnął się, przedstawiając właściwy temat zajęć. - Nieśmiałki! Niewielkie stworzonka zamieszkujące zwykle korony drzew. W tym przypadku za dom wybrały sobie ten pień, co daje nam doskonałą możliwość do obserwacji ich w naturalnym środowisku. Są niegroźne i przyjaźnie nastawione jeśli nie atakuje się ich rezydencji, ale bardzo nieśmiałe, więc będziecie musieli wykazać się cierpliwością i spostrzegawczością żeby znaleźć te ciekawskie osobniki, które podejdą do korzeni. - Nawet jeśli nieśmiałki zamieszkiwały tę część pnia oddaloną od podstawy drzewa, to Lane spędził w tym miejscu wystarczająco dużą część swojego wolnego czasu żeby upewnić się, że odpowiednio zachęcone zwierzątka wyjdą z ukrycia. - Waszym zadaniem jest przekonać do siebie nieśmiałka na tyle, żeby nie uciekł przed drugą częścią zadania. Jeśli będziecie mieć szczęście, to może nawet uda wam się przekonać je do wejścia na dłoń. Żeby ułatwić wam interakcję, macie tutaj do wyboru kilka rodzajów przekąsek. - Otworzył kufer, którego wnętrze podzielone było na cztery przegródki, każda z nich wypełniona czymś innym: jajeczka elfów, korniki, niewielkie czarne robaczki i pestki dyni. - Wybierajcie uważnie, bo nie wszystkie z tych smakołyków znajdują się w ich menu. Jeśli nie jesteście sobie w stanie poradzić sami, to możecie poprosić o pomoc innych, którym już się udało. Łatwiej będzie przekonać nieśmiałka, który będzie miał za przykład innego przedstawiciela własnego gatunku. Do roboty!... w ciszy. - Posłał wszystkim ostatnie poważne spojrzenie, mając nadzieję, że studenci wiedzą jak niekorzystny jest hałas w przypadku prób zbliżenia się do płochliwych zwierząt. Obserwował jakiego wyboru przekąski dokonywał każdy uczeń, a kiedy wszyscy już odeszli szukać nieśmiałków, przypatrywał się ich poczynaniom z uwagą.

Do rzutów używamy kostki k6.
Każdy uczeń wybiera jedną przekąskę - to od jego wiedzy zależy, czy wybór przekąski jest właściwy! W zależności od ilości punktów ONMS w kuferku, wybór smakołyka jest mniej lub bardziej trafny:

PUNKTY ONMS:
5+ - znasz właściwą odpowiedź i jesteś jej w stu procentach pewien, bez wahania sięgasz po korniki
3-4 - rzuć kostką: parzysta po chwili wahania, ostatecznie wybierasz korniki nieparzysta sięgasz po jajeczka elfów
1-2 - pamiętasz te zajęcia, na których omawialiście nieśmiałki i pamiętasz czego z dostępnych przekąsek na pewno NIE jedzą, ale nie masz pewności który przysmak jest ich ulubionym. Rzuć kostką: parzysta wybierasz jajeczka elfów nieparzysta sięgasz po robaczki
0 - z jakiegoś powodu nie pamiętasz nic na temat pożywienia nieśmiałków, ale może uda ci się podejrzeć co wybiera uczeń stojący przed tobą? Rzuć kostką: 6 - udaje ci się zerknąć ponad ramienieniem Puchona i zauważyć, że wybrał korniki; 4 - wychylasz się nieznacznie akurat w momencie, kiedy stojąca przed tobą dziewczyna sięga po jajeczka elfów 2 - nie chcąc być zauważonym przez profesora, starasz się dostrzec którą przegródkę wybiera osoba przed Tobą, ale jedynie możesz stwierdzić, że wybrała insekty, więc sięgasz po robaczki 1, 3, 5 - albo nie chcesz oszukiwać albo nie udaje Ci się podglądnąć wyboru poprzedniej osoby i kierując się myślą, że takie małe stworzonka pewnie jedzą roślinki, decydujesz się na pestki dyni.

Po wybraniu przysmaku, każdy uczeń podchodzi do korzeni wywróconego drzewa i przygląda się im przez chwilę, aż zauważy ruch. Rozpoznaje nieśmiałka.
Rzuć kostką. W zależności od posiadanej przekąski, zwierzątko zareaguje inaczej! Kliknij w swoją przekąskę.

Korniki

1-3 Wybierasz ciekawskiego nieśmiałka zbliżającego się powoli po najbliższym korzeniu. Zwierzątko wygląda na niepewne swojej decyzji o podejściu tak blisko, ale kiedy tylko podsuwasz w jego stronę ulubiony smakołyk, wyciąga chciwie patyczkowate nóżki po smaczne korniki. Jeśli masz 4+ ONMS LUB Twoja kostka to 2: pamiętasz, żeby nie wykonywać gwałtownych ruchów i w końcu nieśmiałek sam wchodzi na Twoją wyciągniętą dłoń.
4-6 Podchodzisz do wybranego korzenia, ale nieśmiałek zastyga w bezruchu na Twój widok. Podsuwasz mu powoli korniki. Na widok ulubionego smakołyka wychyla się powoli w kierunku Twojej dłoni, nieśmiało i ostrożnie bierze jednego kornika i dopiero jak kończy go jeść, wydaje z siebie radosny cichy pisk i już dużo odważniej sięga po kolejne przekąski. Nie wygląda, jakby miał ochotę schodzić z korzenia, ale hej! przynajmniej nie ucieka.

---

Jajeczka

1-3 Podchodzisz powoli do wybranego nieśmiałka, oferując mu przekąskę podsuniętą na wyciągniętej dłoni. Zwierzątko nie rusza się, jakby udawało, że wcale go tam nie ma. Kiedy ze zrezygnowaniem chcesz odsunąć dłoń, w końcu jedna z patyczkowatych nóżek sięga niespiesznie po jedno elfie jajeczko. Za moment po kolejne. I znowu. I wszystko to robi ostrożnie, a przy jakimkolwiek Twoim ruchu - zastyga, udając gałązkę. Przekąska zdaje się go przekonywać do pozostania w miejscu, więc możesz spokojnie czekać na dalsze polecenia. W bezruchu.
4-6 Wybrany przez Ciebie nieśmiałek zdaje się obserwować uważnie każdy Twój ruch, jakby wiedział, że masz coś smacznego. Trafił Ci się wyjątkowo odważny egzemplarz, bo z chęcią zaczął sięgać po jajeczka, jak tylko rozpoznał przekąskę. Co prawda to nie korniki, ale wystarczyło żeby nie uciekał. Jeśli masz 3+ ONMS LUB Twoja kostka to 5: najwyraźniej masz rękę do zwierząt, bo po krótkich przekonywaniach i zachętach, nieśmiałek w końcu wdrapuje się na Twoją dłoń!

---

Robaczki

1-3 Podsuwasz nieśmiałkowi przekąskę. Z początku całkiem odważnie podchodzi, żeby sprawdzić zawartość Twojej dłoni. Zauważając, że te insekty to nie korniki, szybko odsuwa się na kilkadziesiąt centymetrów. Chyba lepiej poprosić kogoś o pomoc i wybrać innego nieśmiałka. Jeśli masz 2+pktów ONMS: Masz możliwość przerzutu. Rzuć ponownie kostką, może teraz wypadnie 4,5 lub 6? Jest to jednorazowa możliwość, nie możemy przecież rzucać w nieskończoność.
4-6 Zwierzątko odsuwa się powoli, kiedy Ty się zbliżasz. Dopiero wyciągnięta otwarta dłoń zwraca jego uwagę i podchodzi niespiesznie, żeby sprawdzić co mu proponujesz. Zdaje się, że nie jest zadowolony z robaczków, ale ostatecznie je zjada. Nie wykonuj gwałtownych ruchów, to nigdzie nie ucieknie.

---

Pestki dyni

1-3 Wybrany przez Ciebie nieśmiałek wygląda na wyjątkowo ciekawskiego i odważnie zbliża się do podsuniętej dłoni. Niestety pestki dyni okazały się mało trafnym wyborem, bo jak tylko zwierzątko zbliżyło jedną do powąchania, wydało z siebie rozgniewany pisk i rzuciło trzymaną pestką prosto w Twoje czoło, po czym obrażone uciekło. Poproś kogoś o pomoc i znajdź innego nieśmiałka.
4-6 Podsuwasz przekąskę nieśmiałkowi, który nie ruszył się odkąd tylko Cię zauważył. Zostawianie pestek na korzeniu też nic nie daje, zwierzątko sukcesywnie się odsuwa i za nic nie chce wrócić. Lepiej poproś kogoś o pomoc i znajdź innego nieśmiałka.

Kod:

Kod:

<aa>ONMS:</aa> punkty ONMS z kuferka
<aa>Kostka 1:</aa> parzysta/nieparzysta (jeśli masz 0 ONMS wpisz nr oczek), nie dotyczy osób z 5+ ONMS
<aa>Przekąska:</aa> korniki/jajeczka elfów/robaczki/pestki dyni
<aa>Kostka 2:</aa> nr oczek

Nie każdemu uda się za pierwszym razem! Dlatego zachęcam do współpracy. Każdy najpierw pisze posta z pierwszą próbą, dopiero w kolejnym można udzielić lub otrzymać pomoc. Ci, którym udało się przekonać do siebie nieśmiałki mogą pomóc innym dobrowolnie, lub zgodzić się poproszeni. Pomoc można otrzymywać od jednej osoby lub w razie ponownego niepowodzenia od kogoś innego.
Jeśli decydujesz się pomóc, rzuć kostką (nie ma limitu rzutów, pomagać można do skutku!) i kliknij poniżej:

Pomagam!

1, 4 Dzielisz się przekąską, którą sam wziąłeś z kuferka i podpowiadasz w jaki sposób Tobie udało się przekonać do siebie zwierzątko. Pomagasz koleżance/koledze znaleźć nowego nieśmiałka i obserwujesz jego poczynania.
2, 5 Zostało ci niewiele przekąsek, a twój nieśmiałek wydaje się być małym żarłokiem, więc jedyne czym możesz się podzielić, to rady. Mówisz której przekąski użyłeś, wskazując na kuferek ze smakołykami. Nie mówisz w jaki sposób Tobie udało się przekonać nieśmiałka, ale zachęcasz do samodzielnej próby z innym rodzajem przekąski.
3 Chciałeś pomóc, naprawdę! Ale może ze zbyt dużą ilością entuzjazmu, bo TWÓJ nieśmiałek z jakiegoś powodu spłoszył się i uciekł. Całe szczęście wciąż masz przekąskę, więc poszukaj innego nieśmiałka i spróbuj go do siebie przekonać! Ach, nie zapomnij wspomnieć koleżance/koledze której przekąski używasz, wciąż może sięgnąć do kuferka!
6 Masz na tyle dużo przekąsek, że możesz podzielić się bez problemu. Na dodatek na tym samym korzeniu pojawia się nieśmiałek, z którym może pracować koleżanka/kolega. Tym łatwiej powinno być zwierzątko przekonać, bo może obserwować jak Ty karmisz innego przedstawiciela jego gatunku.

Na końcu posta wklej kod:

Kod:

<aa>Kostka:</aa>

Jeśli otrzymałeś pomoc rzuć kostką pod odpowiednią przekąskę i na końcu posta wklej kod:

Kod:

<aa>Pomocnik:</aa> imię pomocnika i numer wyrzuconych przez niego oczek
<aa>Przekąska:</aa> przekąska, której używał pomocnik (teraz i Ty jej używasz)
<aa>Kostka:</aa> nr oczek Twojego rzutu

II etap zajęć nie ma wstępnie przewidzianego terminu, ale z pewnością pojawi się informacja o zbliżającej się publikacji, żeby wszyscy chętni zdążyli dołączyć do lekcji.
Wszelkie pytania/wątpliwości proszę kierować do Dani!


Poniżej znajduje się graficzne zobrazowanie miejsca zajęć, każdy może ustawić się w wybranym wolnym miejscu - to te szare kropy (proszę o zaznaczenie w poście lub zgłoszenie do Dani gdzie dana postać stoi). W razie czego zawsze można dorobić kropek! Klik w SPOILER poniżej.

Spoiler